Zawały serca zbierają rokrocznie wysokie żniwo. Bardzo często chorzy umierają z powodu zatrzymania akcji serca jeszcze zanim przyjedzie wezwana do nich karetka. Ludzie nie umieją rozpoznawać objawów zbliżającego się zawału – z tego powodu nie są oni na niego przygotowani. Tymczasem, gdyby mieli takową zdolność, mogliby z powodzeniem żyć jeszcze przez wiele lat.

Czym jest zawał (atak) serca?

Co się dzieje w czasie zawału? Przede wszystkim zostaje ograniczony dopływ krwi do serca. Jedno z naczyń wieńcowych blokuje się (np. jest zaczopowane skrzepem krwi), co z wolna doprowadza do niszczenia mięśnia. Na samym początku uszkodzenie przechodzi w reakcje zapalną, która zaczyna włóknieć i tworzy się blizna. Nawet, jeżeli wcześniej zablokowane naczynie dochodzi do zdrowia, to zwłókniała część serca nie jest już w stanie pompować krwi. Wręcz przeciwnie – to właśnie ona uniemożliwia to reszcie zdrowej części narządu.

Podstawą szybka reakcja, czyli pierwsza pomoc!

Pamiętaj o tym żeby:

1. Dzwonić po karetkę już po odczuciu pierwszych, niepokojących nas objawów, których wcześniej u nas nie było.
2. Absolutnie nie czekaj na ból! Jest on bardzo charakterystyczny: gniotący, rozdzierający bądź piekący. Zlokalizowany jest w klatce piersiowej, tuż za mostkiem. Ma on zdolność do promieniowania w kierunku szyi, ramion bądź żuchwy.
3. Podczas zawału serca charakterystyczny jest nie tylko ból, ale również dreszcze i znaczne osłabienie. Osoba przechodząca przez to odczuwa ogromny lęk.

Objawy zawału serca

Czy ból jest objawem obowiązkowym? Jak się okazuje, niekoniecznie. Czasem objawy zawału serca nie są zbyt typowe, wydawałoby się nawet, że wcale nie wiążą się z samym sercem. Niestety, osoby przechodzące przez to z nietypowymi objawami umierają około 3 razy częściej niż ci, u których jest to łatwiej rozpoznawalne. Bardzo często nie tylko pacjenci nie umieją siebie zdiagnozować, ale również lekarze wyciągają błędne wnioski i leczą swoich pacjentów w sposób nieprawidłowy, doprowadzając tym do ich śmierci.

Należy zatem zwrócić uwagę na pewną grupę objawów, która choć pozornie z sercem niezwiązana, może mieć wiele do powiedzenia:

• Pocenie się – nie chodzi tutaj o wydzielanie potu podczas jazdy na rowerze czy przed ważnym wystąpieniem publicznym. Jeżeli pocisz się bez powodu, równocześnie czując ból w klatce piersiowej, ramionach, szyi czy też żuchwie, to powinieneś jak najszybciej zgłosić się do lekarza. Połączenie tych rzeczy jest bardzo silną wskazówką.
• Bóle stawów – szczególnie symetryczne, tyczące się stawów w obrębie łokci. Jest to charakterystyczne dla kobiet i bardzo mylnie diagnozowane jako jeden z objawów grypy.
• Bóle brzucha – uwagę winien zwrócić przede wszystkim piekący ból, odczuwany w górnej części brzucha. Bardzo często nie występuje sam, a towarzyszą mu nudności, potliwość oraz uczucie lęku, który tylko w teorii nie ma żadnego podłoża.
• Nudności oraz wymioty – choć normalne w ciąży i po alkoholu, to jednak same z siebie niekoniecznie.
• Zadyszka – pojawia się dlatego, iż lewa komora serca przestaje być wydolna.
• Znaczne osłabienie oraz omdlenia. Jeżeli pojawiają się niewytłumaczalne zawroty głowy oraz omdlenia, to trzeba jak najszybciej poddać się badaniom. To właśnie najczęstszy objaw zawału utajonego, w którym nie mamy do czynienia z charakterystycznym bólem.
• Bez jakiegokolwiek wysiłku pojawiają się nudności oraz zmęczenie.

Grupy ryzyka wystąpienia zawału serca i przyczyny ataku

Co jeszcze powinniśmy wiedzieć o zawałach? Przede wszystkim to, że to właśnie one są najbardziej odpowiedzialne za zgony w obrębie pacjentów chorujących na nerki. Z powodu konieczności ciągłych dializ organizm staje się bardzo zmęczony, a to bezpośrednio przedkłada się na możliwość zawału.

Niektóre czynniki dodatkowo nas obciążają i sprawiają, że znajdujemy się w grupie ryzyka – bezpośrednio zagrożonej tym, że przejdziemy zawał serca. Przede wszystkim spodziewać się go mogą osoby, które cierpią na miażdżycę. Tryb życia jest także kluczowy – zawał (atak serca) tyczy się palaczy, osób otyłych i nadużywających alkoholu, prowadzących siedzący tryb życia. W grupie ryzyka znajdują się cukrzycy oraz osoby żyjące w stałym, silnym stresie.