Choroba Hashimoto może znacznie obniżyć komfort życia. Z kolei objawy towarzyszące tej jednostce chorobowej często nie wskazują na problemy z tarczycą. Czym jest choroba Hashimoto, jakie są jej objawy i jak przebiega leczenie? Na te pytania odpowiadamy w niniejszym artykule.
Choroba Hashimoto – co to jest?
Choroba Hashimoto ma podłoże autoimmunologiczne, co oznacza, że układ odpornościowy atakuje tarczycę, postrzegając jej komórki jako ciało obce. Tarczyca jest małym gruczołem znajdującym się u podstawy szyi, poniżej chrząstki tarczowatej. Produkuje hormony, które są kluczowe w procesie produkcji energii i prawidłowego funkcjonowania wszystkich narządów naszego ciała.
W przebiegu choroby Hashimoto dochodzi do niszczenia komórek pęcherzykowych tarczycy, a to często prowadzi do zachorowania na niedoczynność tarczycy. Do tej pory medycyna nie znalazła odpowiedzi, dlaczego przeciwciała układu odpornościowego atakują tarczycę. Choroba Hashimoto rzadko dotyka mężczyzn, cierpią na nią głównie kobiety, a ryzyko zachorowania wzrasta wraz z wiekiem.
Jakie są ogólne i nietypowe objawy choroby Hashimoto?
W początkowym etapie choroby możemy nie doświadczać żadnych objawów, a jeśli się pojawią – rzadko są łączone z zaburzeniami pracy tarczycy. Najczęściej pierwsze symptomy pojawiają się, gdy z powodu przewlekłego stanu zapalnego rozwinęła się niedoczynność tarczycy. Osoby mogą cierpieć na nadmierne zmęczenie i senność, wahania nastroju, obfite miesiączki, zaburzenia koncentracji czy nawet depresję. Nierzadko mają również problem z utrzymaniem prawidłowej masy ciała czy zajściem w ciążę. Oprócz zmian w samopoczuciu można zaobserwować pogarszające się cerę – staje się sucha i szorstka – wypadanie włosów czy łamliwość paznokci. Jeśli chcesz dowiedzieć się więcej o chorobie Hashimoto, przeczytaj artykuł opublikowany na portalu Mito-Med.pl.
Choroba Hashimoto – jak ją zdiagnozować?
W pierwszej kolejności powinniśmy skierować się do endokrynologa. Specjalista przeprowadzi badanie fizykalne, zbierze dokładny wywiad medyczny oraz zleci badania laboratoryjne. Nie powinny one ograniczać się jedynie do parametru TSH; równie ważne jest oznaczenie poziomu FT3, FT4, Anty-TPO oraz Anty-TG. Niezbędne jest także wykonanie USG tarczycy, które pokazuje rozmiar gruczołu, zmiany w jego strukturze, pozapalne guzki i zrosty.
W chorobie Hashimoto kluczowe znaczenie ma stężenie Anty-TPO. Należy pamiętać, że poziom przeciwciał zmienia się w czasie choroby, jednak nie wpływa to w żaden sposób na znaczenie kliniczne. Zmniejszenie się przeciwciał nie oznacza skuteczności terapii i analogicznie – ich zwiększenie nie świadczy o nieudanym leczeniu.
Jak wygląda leczenie w chorobie Hashimoto?
Choroba Hashimoto klasyfikuje się jako schorzenie przewlekłe, co oznacza, że towarzyszy pacjentowi do końca życia. Leczenie ma na celu złagodzić przykre objawy, utrudniające codziennie funkcjonowanie. W zależności od stanu i wyników badań terapia może mieć różne formy.
Jeżeli badania wykazały wysoki poziom przeciwciał TPO, a pozostałe hormony tarczycy są w normie i pacjent nie skarży się na dolegliwości związane z chorobą, wówczas leczenie polega na systematycznej kontroli.
W sytuacji, w której lekarz zdiagnozuje niedoczynność tarczycy, do terapii włączane są leki, które zawierają w sobie syntetyczną tyroksynę (lewotyroksynę). Na szczęście preparaty są dobrze tolerowane przez organizm. Należy jednak pamiętać o systematycznej kontroli i wizytach u endokrynologa.
