Serce to z całą pewnością najważniejszy narząd w naszym ciele. Bez jego prawidłowej pracy nie jest możliwe właściwe funkcjonowanie organizmu. Niestety, często zdarza się tak, że zostaje ono zaatakowane przez rozmaite choroby. Dość grupą schorzeń mięśnia sercowego są kardiomiopatie.

Czym jest kardiomiopatia? Przyczyny i objawy

Światowa Organizacja Zdrowia, bardziej znana pod skrótem WHO, podaje, że termin ten stosuje się dla określenia każdej choroby serca, której skutkiem jest upośledzenie jego funkcji. Aby jednak dane schorzenie zostało zaklasyfikowane jako kardiomiopatia, nie może wiązać się z:

• wadami wrodzonymi;
• nadciśnieniem tętniczym;
• nadciśnieniem płucnym;
• nieprawidłową budową naczyń wieńcowych.

Kardiomiopatia to uszkodzenie serca, któremu towarzyszy:

• przerost;
• powiększenie;
• zwiększona sztywność.

komórek, które tworzą mięsień sercowy.

Klasyfikacje kardiomiopatii

Obecnie stosuje się dwa podziały kardiomiopatii. Jeden wyróżnia cztery jej główne typy:

• kardiomiopatię przerostową;
• kardiomiopatię rozstrzeniową, inaczej zwaną zastoinową;
• kardiomiopatię restrykcyjną;
• kardiomiopatię arytmogenną, która dotyczy prawej komory serca.

Jeżeli pod uwagę weźmiemy przyczyny, które doprowadziły do wystąpienia choroby, to wyróżnimy kardiomiopatię wtórną:

• z cechami niedokrwienia;
• będącą skutkiem zapalenia mięśnia sercowego;
• pojawiającą się w przebiegu wad zastawkowych mięśnia sercowego;
• towarzyszącą nadciśnieniu tętniczemu;
• w zaburzeniach metabolicznych;
• pojawiającą się w chorobach o charakterze ogólnoustrojowym – najczęściej są to dystrofie mięśni, sarkoidoza oraz schorzenia atakujące tkankę łączną;
• toksyczną.

Kardiomiopatia rozstrzeniowa (zastoinowa)

Jest to najczęściej rozpoznawany typ kardiomiopatii. Typowe dla tego rodzaju schorzenia jest powiększenie całego serca, a także przerost, który obejmuje mięsień sercowy. Na skutek zmian dochodzi do zmniejszenia wydolności narządu. Pierwsze objawy obserwuje się na ogół jeszcze przed ukończeniem drugiego roku życia.

Do najczęstszych przyczyn, które prowadzą do pojawienia się kardiomiopatii zastoinowej zalicza się:

• przebyte choroby wirusowe – duże zagrożenie rozwinięcia się choroby związane jest z wirusem różyczki;
• infekcje bakteryjne;
• infekcje pasożytnicze – szczególnie niebezpieczna jest toksoplazmoza;
• choroby atakujące układ nerwowy oraz mięśniowy;
• niedobory witamin i minerałów;
• choroby atakujące tkankę łączną;
• stosowanie cyklosporyny oraz atracykliny;
• choroby tarczycy oraz przytarczyc;
• choroby o podłożu metabolicznym.

Kardiomiopatia przerostowa

W tym wypadku dochodzi nie tylko do przerostu, ale również zwłóknienia oraz pogrubienia ścian tworzących mięsień sercowy. Zmiany lokalizują się przede wszystkim w lewej komorze oraz przegrodzie oddzielającej komory od siebie. Jeżeli przerost umiejscowi się pod zastawką aortalną, dojdzie do utrudnienia dopływu krwi do aorty.

Wykazano, że kardiomiopatia przerostowa to choroba uwarunkowana genetycznie. Za rozwój choroby odpowiada blisko sto mutacji.

Kardiomiopatia restrykcyjna

Ten rodzaj kardiomiopatii występuje u dzieci. Na szczęście jest to przypadłość niezwykle rzadka. Dochodzi tutaj do sztywności komórek, które tworzą serce. Zachowana jest natomiast prawidłowa jego grubość oraz funkcja skurczowa. Wyróżniono następujące rodzaje kardiomiopatii restrykcyjnej:

• idiopatyczną;
• pojawiającą się w przebiegu amyloidozy;
• będącą skutkiem chorób metabolicznych;
• zwłóknienie endomiokardialne.

Kardiomiopatia a wysiłek fizyczny

Bardzo często ujawnienie się choroby ma miejsce po intensywnym wysiłku fizycznym. To właśnie z tego powodu kardiomiopatia jest często określana mianem choroby osób wyczynowo uprawiających sport. Należy więc pamiętać o tym, że zawsze przed rozpoczęciem intensywnych treningów trzeba skonsultować się z lekarzem. Wykonać należy:

• RTG klatki piersiowej;
• EKG serca.

Są to proste i nie wiążące się z jakimkolwiek bólem badania, które mogą uratować nam życie.